تشخیص قابلمه ها از هم
قابلمه گرانیت، پرطرفدار: این نوع از قابلمه ها به علت سختی بالا در برابر خراشیدگی و سایش بسیار مقاوم می باشند. البته قابلمه های گرانیتی به علت پوشش گرانیت داخل آن در برابر اثرات مخرب غذاهای چرب و غذاهایی با قند زیاد هم مقاوم هستند.
قابلمه های گرانیتی در اندازه های ۲۸،۲۶،۲۴،۲۲،۲۰،۱۸ در بازار موجود می باشند. این قابلمه ها به علت داشتن ابعاد مختلف برای همه نوع سلیقه مناسب می باشد. در قابلمه های گرانیتی جنس درب از شیشه و جنس دستگیره ها از نوع باکالیتی است.
امروزه در تمامی خانه ها برای پخت و پز از انواع مختلف ظروف و قابلمه استفاده می شود. شما برای اینکه بتوانید بهترین غذا را با بالاترین کیفیت طبخ کنید نیاز به قابلمه ها یی با جنس خوب دارید. قابلمه های گرانیتی که جدیدترین محصول از این دست می باشد از لحاظ کیفیت بسیار در سطح بالایی قرار دارد.
در بین ظروفی با پوشش های نچسب، ظروف گرانیتی از همه مدل ها با دوام تر و سخت تر می باشد. قابلمه های گرانیتی از تمامی مزایایی قابلمه های تفلون و سرامیکی برخوردار بوده است.
از لحاظ ساختار نیز ادغامی از هر دو نوع تفلون و سرامیک می باشد. به این صورت که لایه نخستین در قابلمه های گرانیتی تفلون می باشد.
دانه های رنگی که به صورت پراکنده در داخل ظروف دیده می شود دانه های سخت سرامیک می باشد.
این پوشش ها بر روی یک سطح داخلی از جنس آلومینیم خالص یا آلومینیم آلیاژی یا استیل قرار می گیرند.
قابلمه تفلون: یکی از قابلمه‌هایی که در کشور ما زیاد به کار می‌رود، قابلمه‌های تفلون هستند. این قابلمه‌ها از این نظر که غذا به آنها نمی‌چسبد و روغن کمتری برای پخت‌وپز در آنها لازم است، خیلی طرفدار دارند ولی باید هنگام استفاده از آنها دقت بسیار زیادی داشت چون حتی کشیدن اسکاچ زبر و روی سطح داخلی‌شان باعث می‌شود خراش بردارند.
چدن‌هایی که چدن نیستند: قابلمه‌های دیگری که به نام قابلمه چدن امروزه در بازار به فروش می‌رسند، در واقع چدن نیستند بلکه از جنس آلومینیوم خشک‌اند که با دستگاه‌هایی خاص در قالب تزریق می‌شوند و روی آنها تفلون می‌کشند یعنی با ظروف تفلون تفاوتی ندارند و باید همان ملاحظاتی که در مورد قابلمه‌های تفلون وجود دارد، در مورد آنها هم رعایت کرد. لازم است بدانید چدن، آلیاژی از آهن است و اگر این قابلمه‌ها واقعا چدن بودند، وقتی لایه رویه آنها (تفلون) به هر دلیلی خراش برمی‌داشت، حتما زنگ می‌زدند.
سرامیکی‌ها هم احتیاط دارند: برخی از قابلمه‌ها هم با روکش سرامیکی عرضه می‌شود ولی باید بسیار دقت کرد که این روکش ساییده و تکه‌های آن وارد غذا نشود .
لعابی‌هایی که ترک می‌خورند: قابلمه‌های لعابی که معمولا برای طبخ مربا استفاده می‌شوند هم آهنی هستند چون لعاب به آلومینیوم نمی‌چسبد ولی روکش آنها از جنس لعاب است که معمولا در اثر گرما و سرما ترک برمی‌دارد. در این صورت آهن زیرلعاب خیلی سریع زنگ می‌زند و اگر از آن استفاده شود، مضر است.
قابلمه آلومینیوم؛ مطمئن: به نظر من بهترین قابلمه‌ها بعد از پیرکس‌ها، قابلمه‌های آلومینیومی هستند چون حتی آسیب و ساییده شدنشان هم مشکلی به وجود نمی‌آورد و وارد شدن آلومینیوم به دستگاه گوارش خطرساز نیست. البته به شرط اینکه این قابلمه‌ها از شمش خالص آلومینیوم باشند. برخی می‌گویند اشکال قابلمه‌های آلومینیومی این است که وقتی در آنها آب می‌جوشانیم، سیاه می‌شوند اما علت این مشکل ناخالصی آب است و اگر آب مقطر را در این ظروف بجوشانیم، سیاه نخواهند شد.
در آب لوله‌کشی، آب چاه که حاوی املاح و نمک است وجود دارد و نمک آن باعث تولید اکسیدآلومینیوم می‌شود که البته ضرری ندارد و فقط رنگ ظرف را عوض می‌کند که قابل رفع است. از سوی دیگر، هنگام خرید این قابلمه‌ها باید مراقب بود نازک نباشند زیرا در این صورت وقتی روی اجاق گاز قرار می‌گیرند، ته‌ظرف بالا می‌آید و حتی با سیم ظرفشویی ممکن است ساییده شوند و از بین بروند. برای جلوگیری از سیاه شدن قابلمه‌های آلومینیومی هنگام جوشاندن آب، می‌توان مقدار کمی ماده‌ای ترش مثل آبلیمو یا سرکه در آن ریخت.